کد مطلب:22364 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

با آن كه شخصي معتقد هستم، نمي دانم،چرا در مورد نماز سستي مي كنم واراده ام ضعيف است واز طرفي موقع خواندن نماز دچار ريا مي گردم؟

با توجه به محتويات نامه تان به نظر مي رسد مشكل شما در رابطه با نماز يك مشكل عقيدتي نيست. بلكه يك حالت رواني گذرايي است كه معمولا انسان در مراحلي از زندگي در مورد چيزهايي كه نسبت به آن حساسيت زيادي دارد رخ مي دهد. بنابراين نسبت به اصل مساله نگران نباشيد چون: اولا: مشكل شما يك مشكل ريشه دار عقيدتي نيست. ثانيا: خودتان نسبت به آن آگاهي و شناخت داريد. ثالثا: از بابت آن نگران و مضطرب هستيد. در عين حال براي رسيدن به موضع مطلوب موارد زير را دقيقا انجام دهيد: 1- بدون توجه به افكاري كه در مورد نماز به ذهنتان مي آيد سعي كنيد آن را انجام دهيد و هرگز نگذاريد نمازتان قضا شود. چون عدم انجام نماز فشار روحي بيشتري برايتان خواهد داشت. 2- وضعيت كنوني عملي خودتان در ارتباط با نماز را روي كاغذ بياوريد؛ مثلا اصلا نماز نمي خوانم يا گاهي نماز نمي خوانم يا معمولا در آخر وقت با بي حوصلگي نماز مي خوانم. بعد از مشخص كردن وضعيت فعلي خودتان حالت مطلوب و مورد نظرتان را نيز يادداشت فرماييد .مثلا دوست دارم نمازم را در اول وقت به جماعت بخوانم. آن گاه با توجه به مقدار فاصله بين وضعيت موجود و حالت مطلوب سه تا هفت موقعيت واسطه اي را مشخص كنيد (اگر فاصله زياد است هفت و اگر فاصله كم است حداقل سه موقعيت؛ مثلا بدين ترتيب: گاهي نمازم قضا مي شود (وضعيت موجود). 1- نبايد هيچ گاه نماز قضا شود. 2- خواندن نماز در آخر وقت و با عجله. 3- خواندن نماز در آخر وقت با آرامش. 4- خواندن نماز بعد از انجام كارها. 5- خواندن نماز در اوقات فراغت بين كارهاي روزمره. 6- خواندن نماز در اولين فرصت ممكن. 7- خواندن نماز در اول وقت. 8- خواندن نماز در اول وقت به جماعت (حالت مطلوب) آن گاه سعي كنيد هر هفته يك موقعيت را دقيقا انجام دهيد و تحت هر شرايطي آن را ترك نكنيد؛ به عبارت ديگر هيچ استثنايي نپذيرد. در آخر هر هفته گزارش مكتوبي از ميزان موفقيت ها وتخلف هاي احتمالي تهيه كنيد. براي موفقيتها پاداش و براي تخلف ها تنبيه مناسب در نظر بگيريد و براساس آن خودتان را تشويق و تنبيه كنيد. در انجام تشويق و تنبيه قاطع سخت گير و جدي باشيد و هيچ گونه اغماض و گذشتي از خود نشان ندهيد. (تشويق ها اموري هستند كه براي شما جذابند و انجام آنها برايتان لذتبخش و دلپذير؛ مثل سركشي به خانه اقوام و دوستان شركت در يك اردوي تفريحي و... تنبيه ها شامل اموري هستند كه انجام آنها براي شما دشواري و زحمت دارد؛ مثل صرف نظر كردن از يك برنامه تفريحي صدقه دادن روزه گرفتن و...). 3- به افكار و نيت هاي خود توجه كنيد. با همان تصور ريا به مسجد برويد و نمازتان را به جماعت بگزاريد. اين گونه افكار با بي توجهي به تدريج از بين خواهد رفت و اگر در اوايل به شما هجوم آورد آن را بپذيريد وحتي آهسته زير لب تكرار كنيد كه: به مسجد مي روم تا ديگران مرا ببينند! بله مي خواهم ريا كنم! بلافاصله از پوچي و مسخره بودن آن خنده تان خواهد گرفت و شما را رها خواهد كرد.